ความหมาย

• 
  

  น. ไพฑูรย์. {ส. ไวฑูรฺย: ป. เวฬุริย}.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• พิณ - น. ชื่อเครื่องดนตรีชนิดหนึ่ง บรรเลงด้วยการดีดสาย. {ป., ส. วีณา}. พิณพาทย์ น. ชื่อเรียกวงดนตรีไทยโบราณ ประกอบด้วยเครื่องดีด คือ พิณ ผสมกับเครื่องตี ได้แก่ ระนาดและฆ้องวงชนิดต่าง ๆ เป็นหลัก และเครื่องกำกับจังหวะ เช่น ฉิ่ง ฉาบ กรับ โหม่ง ตะโพน กลองทัด กลองแขก และกลองสองหน้า ต่อมาเปลี่ยนพิณ เป็น ปี่ จึงเปลี่ยนชื่อเป็น ปี่พาทย์. พิณพาทย์เครื่องคู่ {โบ} น. ปี่พาทย์เครื่องคู่. พิณพาทย์เครื่องห้า {โบ} น. ปี่พาทย์เครื่องห้า. พิณพาทย์เครื่องใหญ่ {โบ} น. ปี่พาทย์เครื่องใหญ่.

• พิดทูล - ก. เพ็ดทูล.

• พิดรก - [-ดฺรก] {กลอน} ก. วิตก. {ส. วิตรฺก: ป. วิตกฺก}.

• พิดาน - น. เพดาน เช่น ด้วยพิดานดาวทอง {ม. คำหลวง วนปเวสน์}. {ป., ส. วิตาน}.

• พิตร - [พิด] น. ทรัพย์, ของเครื่องปลื้มใจ. {ส., ป. วิตฺต}.