น. ชื่อสังขยาจำนวนสูงเท่ากับโกฏิกำลัง ๗ หรือเลขหนึ่งมีศูนย์ตามหลัง ๔๙ ตัว. {ป. พินฺทุ: ส. พินฺทุ, วินฺทุ}. พินทุกัป, พินทุกัปปะ น. การทำพินทุ คือ เขียนรูปวงที่มุมจีวรตามวินัยบัญญัติ เพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ. {ป. พินฺทุกปฺป}. พินทุสร [พินทุสอน] น. เสียงเพราะ. {คำฤษฎี}. {ป. พินฺทุสฺสร}. พินทุอิ, พินทุ์อิ น. รูปสระดังนี้ .