กลับ
คำว่า
พินิศจัย
ความหมาย
[พินิด-] ก. ตัดสิน, ชี้ขาด. {ส. วินิศฺจย: ป. วินิจฺฉย}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
พิบัติ
- น. ความฉิบหาย, ความหายนะ, ความเป็นอัปมงคล. ก. ฉิบหาย. {ป., ส. วิปตฺติ}.
พิบาก
- น. ผล {ผลแห่งกรรม}. ว. ยากเย็น. {ป., ส. วิปาก}.
พิบุล, พิบูล
- ว. กว้างขวาง, มาก. {ป., ส. วิปุล}.
พิปริต
- [พิปะหฺริด] ก. วิปริต. {ป., ส. วิปรีต}.
พิปลาส
- [พิปะลาด] ก. วิปลาส. {ป. วิปลฺลาส, วิปริยาส: ส. วิปรฺยาส}.