กลับ
คำว่า
พิพากษ์
ความหมาย
ก. ตัดสิน.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
พิพากษา
- ก. {กฎ} ตัดสินคดีโดยศาล, เรียกตุลาการผู้ทำหน้าที่ตัดสินดังกล่าว ว่า ผู้พิพากษา, เรียกคำตัดสินนั้น ว่า คำพิพากษา. {ส. วิวกฺษา ว่า ความสำคัญ}.
พิพาท
- ก. โต้แย้งสิทธิ์ เช่น พิพาทเรื่องที่ดิน พิพาทเรื่องมรดก. {ป., ส. วิวาท}.
พิพิธ, พิพิธ-
- [พิพิดทะ-] ว. ต่าง ๆ กัน. {ป., ส. วิวิธ}. พิพิธภัณฑ์, พิพิธภัณฑสถาน [พิพิดทะพัน, -พันทะสะถาน] น. สถานที่เก็บรวบรวมและแสดงสิ่งต่าง ๆ ที่มีความสำคัญด้านวัฒนธรรมหรือด้านวิทยาศาสตร์ โดยมีความมุ่งหมายเพื่อให้เป็นประโยชน์ต่อการศึกษา และก่อให้เกิดความเพลิดเพลินใจ.
พิภพ
- น. โลก เช่น ในพื้นพิภพ นอกพิภพ, ที่อยู่ของนาคในชั้นบาดาล เรียกว่า นาคพิภพ: ทรัพย์สมบัติ เช่น ผ่านพิภพ คือ ครองสมบัติ. {ดู วิภว-}.
พิภัช
- ก. แจก, แบ่ง. {ป., ส. วิภช}.