กลับ
คำว่า
พิราม ๑
ความหมาย
น. การหยุดพัก, การหยุดเสียง, ที่สุด. {ส. วิราม}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
พิราม ๒
- ว. งาม.
พิราลัย
- ก. ตาย {เดิมใช้แก่เจ้าประเทศราช สมเด็จเจ้าพระยา ภายหลังใช้แก่ผู้ที่ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมเป็นการเฉพาะราย}, ใช้ว่า ถึงแก่พิราลัย.
พิริย-, พิริยะ
- [พิริยะ-] น. ความหมั่น, ความกล้า: คนกล้า, คนแข็งแรง, นักรบ. {ป. วิริย: ส. วีรฺย ว่า ความหมั่น, ความกล้า}. พิริยพฤนท์ [-พฺรึน] น. หมู่นักรบ, พลนักรบ. {ป. วิริย + ส. วฤนฺท}. พิริยโยธา น. พลรบผู้กล้าหาญ. {ป. วิริย + โยธา}.
พิรี้พิไร
- ว. มัวทำโน่นนิดนี่หน่อย, อ้อยอิ่ง, ตะบิดตะบอย, เช่น ทำพิรี้พิไร มัวพิรี้พิไร.
พิรุณ
- น. ฝน: ชื่อเทวดาแห่งนํ้า เทวดาแห่งฝน เรียกว่า พระพิรุณ. {ป., ส. วรุณ}.