ความหมาย

• 
  

  {โบ} ก. ขย้อน คือ อาการขยับขึ้นขยับลง เช่น พระยานั่งอยู่แลกระหย่อนองค์โลดขึ้นทั้งนั้นก็ดีขึ้นสูงได้ ๑๘ ศอก {ไตรภูมิ: สรรพสิทธิ์: พงศ. เหนือ), กระย่อน ก็ใช้.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• กระหย่อม - น. หย่อม, หมู่เล็ก ๆ, กองเล็ก ๆ.

• กระหยะ - น. ขยะ เช่น หนึ่งนิทไทรในราษตรี บมิหลับดั่งมี กระหยะแลผงเลือดไร {อภิไธยโพธิบาทว์}. {แผลงมาจาก ขยะ}.

• กระหยัง - น. ภาชนะชนิดหนึ่งคล้ายตะกร้าสำหรับใส่ของ หรือเครื่องนุ่งห่ม.

• กระหยับ - {กลอน: แผลงมาจาก ขยับ} ก. ขยับ เช่น มือถือธนูกระหยับลั่น {รามเกียรติ์ ร. ๑: ไกรทอง: สรรพสิทธิ์}.

• กระหยาง - ดู กระยาง ๑.