ความหมาย

• 
  

  ก. พายโดยแรงให้เรือไปโดยเร็ว, โดยปริยายหมายถึง อาการที่เอาตะเกียบเขี่ยข้าวเข้าปาก.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• พู่ - น. กลุ่มหรือกระจุกที่ประกอบด้วยขนสัตว์ ไหม ด้าย หรือสิ่งอื่น ๆ ที่คล้ายกัน โดยมากใช้ห้อย เช่น พู่เรือสุพรรณหงส์ พู่ม่าน, ที่ใช้ชูก็มีบ้าง เช่น พู่หมวกเครื่องยศทหารบางเหล่า. พู่กลิ่น น. เครื่องแขวนขนาดเล็กทำด้วยดอกไม้สด มีลักษณะคล้ายพู่ ส่งกลิ่นหอมตามชนิดของดอกไม้ที่นำมาเย็บและร้อย นิยมนำไปผูกหรือแขวนที่ร่องประตู หน้าต่าง เป็นต้น หรือเป็นเครื่องประกอบของพวงดอกไม้เครื่องแขวนขนาดใหญ่. พู่กัน น. เครื่องเขียนหนังสือหรือระบายสี ตอนปลายเป็นพู่ทำด้วยขนสัตว์.

• พู ๑ - น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. พูพอน ดู พอน ๑.

• พู ๒ - น. ถั่วพู. {ดู ถั่วพู ที่ ถั่ว ๑}.

• พูกาม - น. พม่า, ปรกติใช้ พุกาม.

• พูด - ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า. พูดคล่องเหมือนล่องน้ำ {สำ} ก. พูดไม่ติดขัด เช่น สารพัดพูดคล่องเหมือนล่องนํ้า {ไกรทอง}, พูดคล่องเป็นล่องนํ้า ก็ว่า. พูดจนลิงหลับ {ปาก} ก. พูดจนผู้ฟังเคลิบเคลิ้มไปตาม. พูดจริงทำจริง ก. ทำได้อย่างที่พูดไว้, รักษาคำพูด. พูดจา ก. พูด. พูดดีเป็นศรีแก่ปาก {สำ} น. พูดดีเป็นที่นิยมชมชอบ. พูดเป็นต่อยหอย {สำ} ก. พูดฉอด ๆ ไม่หยุดปาก. พูดเป็นนัย {สำ} ก. พูดอ้อม ๆ โดยไม่บอกเรื่องราวตรง ๆ. พูดเป็นน้ำไหลไฟดับ, พูดเป็นไฟ ก. พูดคล่องเหลือเกิน. พูดไปสองไพเบี้ย นิ่งเสียตำลึงทอง {สำ} ก. พูดไปไม่มีประโยชน์ นิ่งเสียดีกว่า. พูดสด ก. พูดโดยมิได้เตรียมมาก่อน. พูดอย่างมะนาวไม่มีน้ำ {สำ} ก. พูดห้วน ๆ.