ความหมาย

• 
  

  ว. อ่อน, นุ่ม.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ฟัง - ก. ตั้งใจสดับ, คอยรับเสียงด้วยหู, ได้ยิน: เชื่อ, ทำตามถ้อยคำ เช่น ให้ฟังคำสั่งผู้บังคับบัญชา. ฟังขึ้น ว. พอจะยึดถือได้ {มักใช้ในความปฏิเสธ} เช่น เหตุผลฟังไม่ขึ้น. ฟังความข้างเดียว ก. เชื่อถือแต่ฝ่ายเดียวโดยไม่ฟังความอีกฝ่ายหนึ่ง. ฟังได้ ว. พอเชื่อถือได้ เช่น ที่พยานให้การมานั้นฟังได้, ไม่ขัดหู เช่น เพลงไพเราะพอฟังได้. ฟังไม่ได้ศัพท์ จับไปกระเดียด {สำ} ก. ฟังไม่ได้ความแจ่มชัด แล้วเอาไปพูดต่อหรือทำผิด ๆ พลาด ๆ. ฟังหูไว้หู ก. รับฟังไว้แต่ไม่เชื่อทั้งหมด. ฟังออก ก. เข้าใจ, รู้เรื่อง.

• ฟังก์ชัน - {คณิต} น. เซตของคู่ลำดับโดยที่คู่ลำดับทุกคู่ไม่มีสมาชิกตัวหน้าซํ้ากัน. {อ. function}.

• ฟัด - ก. กัดเหวี่ยงหรือสะบัดไปมา เช่น แมวฟัดหนู, เหวี่ยง เช่น ถูกรถฟัดเสียสะบักสะบอม: กระทบ เช่น ท้ายเรือฟัดกัน นมยานฟัดอก: คล้องจองกัน, สัมผัสกัน, เช่น กลอนฟัดกัน: {ปาก} ต่อสู้ เช่น เด็กฟัดกัน: กิน เช่น วันนี้ฟัดก๋วยเตี๋ยวไปซะ ๓ ชาม. ว. เรียกกุ้งแห้งที่เอาเปลือกออกแล้ว ว่า กุ้งฟัด, กุ้งฝัด ก็ว่า. ฟัดเฟียด ว. กระฟัดกระเฟียด, อาการที่ทำโกรธสะบัดกระฟัดกระเฟียด.

• ฟั้น - ก. นวด, ขยำ.

• ฟัน ๑ - ก. เอาของมีคมเช่นดาบฟาดลงไป, โดยปริยาย หมายถึง อาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เอาสนับมือฟันอิฐ.ฟันคลื่น ก. แล่นเอาหัวเรือตัดคลื่นไป. ฟันดาบ น. การต่อสู้กันด้วยดาบ เช่น เขาเก่งในทางฟันดาบ.ฟันฝ่า ก. บุกตะลุยสิ่งที่ต้านทานเข้าไป, ผจญสิ่งที่ขัดขวาง.