กลับ
คำว่า
ฟั้น
ความหมาย
ก. นวด, ขยำ.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ฟัน ๑
- ก. เอาของมีคมเช่นดาบฟาดลงไป, โดยปริยาย หมายถึง อาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น เอาสนับมือฟันอิฐ.ฟันคลื่น ก. แล่นเอาหัวเรือตัดคลื่นไป. ฟันดาบ น. การต่อสู้กันด้วยดาบ เช่น เขาเก่งในทางฟันดาบ.ฟันฝ่า ก. บุกตะลุยสิ่งที่ต้านทานเข้าไป, ผจญสิ่งที่ขัดขวาง.
ฟั่น ๑
- ก. คลึงสิ่งเป็นเส้นหลายเส้นให้เข้าเกลียวกัน เช่น ฟั่นด้าย, นำป่านหรือปอเป็นต้นมาตีเกลียวให้เป็นเชือก เรียกว่า ฟั่นเชือก, คลึงขี้ผึ้งที่มีไส้อยู่ภายในให้เป็นเล่มเทียน เรียกว่า ฟั่นเทียน.
ฟัน ๒
- น. กระดูกเป็นซี่ ๆ อยู่ในปากสำหรับกัด ฉีกเคี้ยวอาหาร, โดยปริยายหมายถึง สิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฟันเลื่อย ฟันจักร. ฟันถาวร, ฟันแท้ น. ฟันชุดที่ ๒ ซึ่งขึ้นภายหลังฟันนํ้านม. ฟันน้ำนม น.ฟันชุดแรก. ฟันปลา น. เรียกสิ่งที่มีรูปอย่างฟันปลา,เรียกลักษณะที่สับหว่างสลับเยื้องกันอย่างฟันปลา ว่า สลับฟันปลา เช่น นั่งสลับฟันปลา ยืนสลับฟันปลา: ลายคดกริช รูปดังนี้ เรียก ลายฟันปลา, ลายฟันเลื่อย ก็เรียก. ฟันฟาง น. ฟาง, ฟันที่เข้าใจว่าขึ้นแทนฟันแท้ที่หักไป, ฟัน เช่น ฟันฟางไม่ค่อยดี กินของเหนียวของแข็งไม่ได้. ฟันเฟือง น. ล้อหรือวงจักรที่มีซี่โดยรอบ. ฟันม้า น. ชื่อแร่ประกอบหินชนิดหนึ่ง มีหลายสี ส่วนมากมักมีสีขาวขุ่นคล้ายฟันม้า ชาวบ้านจึงเรียกกันว่า หินฟันม้า. {ดู เฟลด์สปาร์}. ฟันเลื่อย น. ลายคดกริชอย่างลายฟันปลา. ฟันหนู น. ชื่อเครื่องหมาย ๒ ขีดรูปดังนี้ " สำหรับเขียนบนสระให้เป็น สระ, มูสิกทันต์ ก็ว่า. ฟันหลอ น. ฟันที่มีช่องว่างระหว่างฟันซึ่งเกิดจากฟันหลุด กร่อน หรือหักจนถึงโคนฟัน เป็นต้น.
ฟั่น ๒
- ก. มืดมัว, ยุ่งเหยิง, ปะปน. ฟั่นเฝือ ว. รกชัฏ, ยุ่งเหยิง, ปนคละกันยุ่ง, เคลือบคลุม เช่น สำนวนฟั่นเฝือ. ฟั่นเฟือน ว. หลงใหล, เคลิบเคลิ้ม, เผลอสติ, คุ้มดีคุ้มร้าย, เช่น มีสติฟั่นเฟือน จิตใจฟั่นเฟือน.
ฟันช้าง
- ดู งาช้าง ๒.