ว. อาบ, โซม, ท่วม, อูม: เฟ้อ, มาก เช่น น้ำลายฟูมปาก. ฟูมน้ำ ก. ลุยนํ้า. ฟูมฟัก ก. ทะนุถนอม, ประคับประคอง, เช่น พ่อแม่ฟูมฟักลูก, ฟักฟูม ก็ว่า. ฟูมฟาย ก. ทำฟองให้มาก, เล่นฟองนํ้า. ว. อาการที่มีนํ้าตานองหน้า เช่น ร้องไห้ฟูมฟาย: มากมาย, ล้นเหลือ, สุรุ่ยสุร่าย เช่น ใช้เงินฟูมฟาย คือ จับจ่ายใช้สอย เกินสมควร. ฟูมฟายน้ำตา ก. เอามือทั้ง ๒ ข้างเช็ดน้ำตาที่ไหลอาบหน้าเพราะความเศร้าโศกเสียใจอย่างหนัก. ฟูมเลี้ยง ก. ดูแลรักษา.