กลับ
คำว่า
กลอย ๒
ความหมาย
[กฺลอย] ก. คล้อย, ร่วม, เช่น กลอยใจ กลอยสวาท.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กลัก
- [กฺลัก] น. สิ่งที่ทำเป็นรูปคล้ายกระบอกสำหรับบรรจุของเล็ก ๆ น้อย ๆ หรือของขนาดเล็ก มีฝาสวมปาก เช่น กลักพริก กลักเกลือ, ซองยาสูบทำด้วยเมล็ดตาลมีฝาสวมปาก, สิ่งที่ทำเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าขนาดเล็กมีลิ้นชักเข้าออกได้ สำหรับบรรจุไม้ขีดไฟ เรียกว่า กลักไม้ขีดไฟ, กล่องไม้ขีดไฟ ก็เรียก.
กลัง
- [กฺลัง] {โบ} น. คลัง คือ ไม้กระบอกที่ร้อยโซ่หรือเชือกสำหรับล่ามนักโทษ สัตว์ หรือเรือ. {สุธน}.
กลัด
- [กฺลัด] น. สวะที่ติดขวางคลองแน่นอยู่. ก. เสียบขัดไว้ให้อยู่ด้วยของแหลม เช่น ใช้ไม้กลัดกลัดกระทง, ทำให้ติดขวางไว้ไม่ให้หลุดออก เช่น กลัดกระดุม: โดยปริยายเรียกอาการที่สิ่งบางอย่างคั่งอยู่ข้างใน เช่น กลัดหนอง. กลัดกลุ้ม ก. ขัดข้องกลุ้มอยู่ในอก. กลัดมัน ว. มีความรู้สึกในทางกามารมณ์อย่างรุนแรง.
กลั่น
- [กฺลั่น] ก. คัดเอาแต่ส่วนหรือสิ่งที่สำคัญหรือที่เป็นเนื้อแท้ด้วยวิธีต้มให้ออกเป็นไอ แล้วใช้ความเย็นบังคับให้เป็นของเหลว เช่น กลั่นนํ้า เรียกน้ำที่ได้จากกรรมวิธีเช่นนั้น ว่า น้ำกลั่น, โดยปริยายหมายความว่า คัดเอา เลือกเอา. ว. ที่คัดเลือกไว้แล้ว เช่น ตัวกลั่น. กลั่นกรอง ก. คัดเลือกเอาแต่สิ่งที่เห็นว่าดีที่สุด, พิจารณาอย่างถี่ถ้วนรอบคอบ. กลั่นแกล้ง ก. หาความไม่ดีใส่ให้, หาอุบายให้ร้ายโดยวิธีต่าง ๆ, แกล้งใส่ความ.
กลั้น
- [กฺลั้น] ก. บังคับความรู้สึกหรือสิ่งที่อยู่ภายในร่างกายไม่ให้แสดงออกหรือหลุดออกมา เช่น กลั้นโทสะ กลั้นปัสสาวะ. กลั้นใจ ก. อั้นลมหายใจ.