กลับ
คำว่า
แผล็บ ๒
ความหมาย
[แผฺล็บ] ว. เป็นเงา, ใช้แก่คำมัน ในคำว่ามันแผล็บ.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
แผล็บ ๆ
- [แผฺล็บ-] ว. ชั่วเวลานิดเดียว เช่น เผลอแผล็บ ๆ เรียนจบมหาวิทยาลัยแล้ว, แพล็บ ๆ ก็ว่า. ก. ทำซ้ำ ๆ อย่างรวดเร็ว เช่น งูแลบลิ้นแผล็บ ๆ.
แผล็ว
- [แผฺล็ว] ว. อย่างรวดเร็ว {มักใช้แก่กริยากระโดดหรือกระโจน} เช่น กระโดดแผล็วลงหน้าต่างไป กระโจนแผล็วขึ้นไปเกาะบนต้นไม้.
แผละ ๑
- [แผฺละ] ว. เสียงดังเช่นนั้น: แสดงอาการอ่อนกำลัง เช่น ล้มแผละ
แผละ ๒
- [แผฺละ] น. ชื่อเพลงไทยประเภทเพลงหน้าพาทย์ ใช้บรรเลงประกอบท่าโบยบินของสัตว์ปีก เช่น ครุฑ.
แผ้ว ๑
- ก. ทำให้เตียน สะอาด หรือหมดสิ้นไป, มักใช้ประกอบกับคำอื่น เช่น แผ้วถาง แผ้วกวาด. ว. สะอาด,หมดจด, บริสุทธิ์, มักใช้เข้าคู่กับคำ ผ่อง เป็น ผ่องแผ้ว. แผ้วพาน ก. รบกวน เช่น ภัยอันตรายอย่าได้แผ้วพาน.