ความหมาย

• 
  

  น. ที่, มักใช้ซ้อนกับคำอื่น ในคำว่า แห่งหนตำบลใด ตำแหน่งแห่งที่, ลักษณนาม เช่น มีที่ดินอยู่หลายแห่ง. บ. ของ เช่น หอสมุดแห่งชาติ.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• แห้ง - ว. ไม่มีนํ้า, หมดนํ้า, เช่น คลองแห้ง โอ่งแห้ง, ไม่เปียก เช่น ผ้าแห้ง, ที่ไม่ใส่น้ำ เช่น ก๋วยเตี๋ยวแห้ง บะหมี่แห้ง, ไม่สด เช่น ใบไม้แห้ง: ที่อาจเก็บไว้บริโภคได้นาน เช่น ของแห้ง หอมแห้ง พริกแห้ง: ไม่แจ่มใส เช่น หน้าแห้ง ยิ้มแห้ง: ขาดความชุ่มชื้น เช่น ผิวแห้ง ปากแห้ง จมูกแห้ง: โดยปริยายหมายความว่า ฝืดเคือง, อดอยาก, ในคำว่า ไส้แห้ง กระเป๋าแห้ง.แห้งผาก ว. แห้งอย่างไม่มีความชื้นปนอยู่, แห้งสนิท. แห้งแล้ง ว. ปราศจากความสดชื่น, ปราศจากความชุ่มชื้น. แห้งเหี่ยว ก. ขาดความสดชื่นเพราะหดหู่ใจ เช่น จิตใจแห้งเหี่ยว, เหี่ยวแห้ง ก็ว่า. แห้งเหือด ก. ค่อยแห้งหายไป, เหือดแห้ง ก็ว่า.

• แหง ๑ - [แหฺง] ว. อาการของหน้าที่แสดงความเก้อหรือจนปัญญา ในคำว่า หน้าแหง: ค้างอยู่ เช่น ยิงฟันแหงคอยแหง.

• แหง ๒, แหง ๆ - [แหฺง, แหฺงแหฺง] {ปาก} ว. แน่, แน่นอน, เช่น ชนะแหง ตายแหง ๆ.

• แหงแก๋ - [แหฺง-] {ปาก} ว. แน่, แน่นอน, สิ้นสงสัย, เช่น ตายแหงแก๋ แพ้แหงแก๋.

• แหงน - [แหฺงน] ก. หงายหน้าขึ้น, เงยขึ้น. แหงนคอตั้งบ่า {สำ} ก. เงยเต็มที่. แหงนเต่อ, แหงนเถ่อ ว. ค้างอยู่: โดยปริยายหมายความว่า เก้อ, ไม่สมปรารถนา.