กลับ
คำว่า
โศภิน, โศภี
ความหมาย
ว. งาม, ดี. {ส.}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
โศภิษฐ์
- ว. งามยิ่ง, ดียิ่ง. {ส.}.
โศรณิ, โศรณี
- [โสฺร-] น. ตะโพก. {ส. โศฺรณิ, โศฺรณี: ป. โสณี}.
โศรดา
- [โสฺร-] น. ผู้ฟัง. {ส. โศฺรตฺฤ: ป. โสตา}.
โศรตร
- [โสฺรด] น. หู, ช่องหู. {ส. โศฺรตฺร: ป. โสต}.
โศลก
- [สะโหฺลก] น. คำประพันธ์ในวรรณคดีสันสกฤต ๔ บาท เป็น ๑ บท ตามปรกติมีบาทละ ๘ พยางค์ เรียกว่า โศลกหนึ่ง เช่น กามโกฺรธวิยุกฺตานามฺ ยตีนำยตเจตสามฺ อภิโต พฺรหฺมนิรฺวาณมฺ วรฺตเต วิทิตาตฺม-นามฺ ผู้บำเพ็ญพรต พรากจากกามและโกรธ ข่มใจได้รู้แจ้งอาตมัน ย่อมมีนิพพาน คือพรหมโดยทั่วไป {ศรีมัทภควัทคีตา}, บทสรรเสริญยกย่อง: ชื่อเสียง, เกียรติยศ.