กลับ
คำว่า
ขวั้น
ความหมาย
[ขฺวั้น] {ถิ่น–อีสาน, ปักษ์ใต้} น. หัวขั้ว เช่น และผูกเป็นขวั้นแขวนวง {สมุทรโฆษ}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ขวับ ๑, ขวับเขวียว
- [ขฺวับ, ขฺวับเขฺวียว] ว. เสียงหวดไม้เรียว.
ขวับ ๒
- [ขฺวับ] ว. เร็ว, ทันที, เช่น เหลียวขวับ.
ขวา
- [ขฺวา] ว. ตรงข้ามกับ ซ้าย, ถ้าหันหน้าไปทางทิศตะวันออก ด้านทิศใต้เรียกว่า ด้านขวามือ ด้านทิศเหนือ เรียกว่า ด้านซ้ายมือ, ถ้าหันหลังไปทางต้นนํ้าหรือยอดนํ้า ด้านขวามือเรียกว่า ฝั่งขวา ด้านซ้ายมือเรียกว่า ฝั่งซ้าย, คู่กับซ้าย แต่ใหญ่กว่าหรือสำคัญกว่า เช่น มเหสีฝ่ายขวา อัครสาวกฝ่ายขวา. {การเมือง} น. เรียกกลุ่มที่มีอุดมคติทางการเมืองการเศรษฐกิจเป็นต้นโน้มไปทางอนุรักษนิยมว่า ฝ่ายขวา.
ขวาก
- [ขฺวาก] น. ไม้หรือเหล็กเป็นต้นมีปลายแหลมสำหรับปักหรือโปรยเพื่อดักหรือให้ตำผู้ผ่านเข้าไป. ขวากหนาม น. อุปสรรค, เครื่องขัดข้อง, เครื่องขัดขวาง.
ขวากไก่
- ดู เขี้ยวงู {๒}.