กลับ
คำว่า
กระอึกกระอัก
ความหมาย
ว. อึกอัก, อาการที่พูดไม่ออก ติดกึกกักอยู่ในคอเพราะกลัวหรือประหม่าเป็นต้น, อึก ๆ อัก ๆ ก็ว่า.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
กระอึด
- {โบ: กลอน} ก. อึดอัด, สะอึก, เช่น กระอึดอกเซนเซน ช่วยเหน้า {กำสรวล}.
กระอืด
- {กลอน} ก. ร้องไห้รํ่าไร, รํ่าไห้, เช่น เกรงอาตม์กระอืดโอย {สรรพสิทธิ์), จำนองกระอืดโอย ทุกขทรวงละลวงกาม {อนิรุทธ์}.
กระอุ
- {กลอน} ก. ระอุ: ร้อนรน เช่น กระอุอุระประปราณ {สมุทรโฆษ: สรรพสิทธิ์), หนึ่งรัศมีพระสุริยเย็น รัศมีพระจันทร์เป็น กระอุแลกลับร้อนรน {อภิไธยโพธิบาทว์), ใช้เป็น กระอุก หรือ ประอุกก็มี.
กระอุก
- {กลอน} ก. ระอุ: ร้อนรน เช่น กระอุกกระลับร้อน, ใช้เป็น กระอุ หรือ ประอุก ก็มี.
กระอูบ
- {ถิ่น–พายัพ} น. ผอบ, ภาชนะสำหรับใส่ของมีเชิง ฝาครอบมียอด มักทำด้วยโลหะหรือไม้กลึงเป็นต้น เช่น จึงแก้เอาเสื้อและผ้าคาดศีรษะใส่ในกระอูบคำ {ประชุมพงศ. ๑๐}.