กลับ
คำว่า
กำ ๓, กำม
ความหมาย
{โบ} น. กรรม เช่น ไข้เจ็บหมอตั้งกำไว้, ท่านว่าเป็นกำมของเขาเอง {อัยการเบ็ดเสร็จ}.
สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share
คำถัดไป:
ก้ำเกิน
- ว. ล่วงเกิน, เกินเลย.
กำเกียง
- ดู กางเกียง.
ก่ำเคือ
- {ถิ่น–พายัพ} น. ต้นมะกลํ่าตาหนู. {ดู มะกลํ่า}.
กำเดา
- น. เลือดที่ออกทางจมูก เรียกว่า เลือดกำเดา. {ข. เกฺดา ว่า ร้อน}: แพทย์แผนโบราณเรียกไข้ชนิดหนึ่งที่เกิดจากหวัด ว่า ไข้กำเดา.
กำเดาะ
- ว. กระเตาะ, รุ่น, เพิ่งแตกเนื้อสาว. {ปาเลกัว}.