ความหมาย

• 
  

  {โบ} น. เครื่องบังตัวป้องกันอาวุธอย่างหนึ่ง ใช้ไม้ไผ่สานขัดกันเป็นผืนย่อม ๆ คล้ายฝาขัดแตะ ยกย้ายได้.

  
  
• สร้างรูปคำศัพท์ Save Image & Share

คำถัดไป:

• ทุปปัญญา - [ทุบ-] {แบบ} น. ปัญญาทราม, ปัญญาทึบ. {ป.}.

• ทุพพรรณ - [ทุบ-] {แบบ} ว. มีสีไม่งาม, มีผิวไม่งาม. {ป. ทุพฺพณฺณ: ส. ทุรฺวรฺณ}.

• ทุพพล - [ทุบพน] {แบบ} ว. มีกําลังน้อย, อ่อนแอ, ท้อแท้, ทุรพล ก็ว่า. {ป.: ส. ทุรฺพล}. ทุพพลภาพ [ทุบพนละพาบ] ว. หย่อนกําลังความสามารถที่จะประกอบการงานตามปรกติได้.

• ทุพภาษิต - [ทุบพาสิด] น. ชื่ออาบัติจําพวกหนึ่งในอาบัติทั้ง ๗ จัดไว้ในพวกลหุกาบัติคืออาบัติเบาที่เปรียบด้วยลหุโทษ. {ป.}.

• ทุพภิกขภัย - [ทุบพิกขะไพ] น. ภัยอันเกิดจากข้าวยากหมากแพงหรือการขาดแคลนอาหารในบ้านเมือง. {ป.}.