หมายความว่า:

• สัตว์ทั้งหลายรวมทั้งคน ย่อมมีความผูกพันคิดถึงถิ่นเกิดของตนเอง

เทียบกับสำนวนไทย:

• กลับมาตายรัง


คำถัดไป:

• กล้วยบ่สุกก๋าบ่กิ๋น

• กันใคร่มีเงินมีคำ หื้อหมั่นกึ๊ดหมั่นสร้าง กันใคร่หื้อเปิ้นอวดอ้าง หื้อหมั่นกิ๋นหมั่นตาน

• ก้อยอยู่ต๋ามน้ำ ทำไปต๋ามตั๋ว น้ำเปียงใด ดอกบัวเปียงอั้น

• กันน้ำบ่หนา ปู๋ปล๋าบ่ข้อน กิ๋นแก๋งบอน มันจ้างคันนอกลิ้น

• กันใคร่ต๋ายโหง หื้อหมั่นขึ้นต้นไม้ กันใคร่ต๋ายเป๋นไข้ หื้อหมั่นนอนเมื่อวัน